واسه دو ماه اپ اینستاگرام رو از گوشیم پاک کردم. به دوستای نزدیکم خبر داده بودم تا اگه دایرکت زدن و جواب نگرفتن، بدونن قضیه چیه. یکی از دلایل پاک کردنم، اکسپلور بود. بخاطر شغلم روزانه چند ساعت تو اینستاگرام بودم و تو اکسپلور میگشتم و این کم‌کم تبدیل شده بود به یه عادت بد. بعدها خوندم که بالا پایین کردن اکسپلور تاثیر منفی رو مغز می‌ذاره. این اسکرول کردن بی‌نهایت محتوا، باعث از بین رفتن قدرت تمرکز میشه. از ویدیوی آشپزی، یهو میری رو ویدیو خندیدن یه بچه، بعد میری رو یه کلیپ دابسمش "میدونی چرا؟؟؟"، بعدی در مورد تلسکوپ جیمز وب یه مطلب می‌بینی. مغز اصلا فرصت نمی‌کنه برای تمرکز کردن. هر 5 ثانیه کل ساختار ذهنی فکر، ساخته میشه و از بین میره. ادامه این روند تبدیل میشه به عادت زود عوض کردن موضوع تو هر چیزی که کاملا ضد تمرکزه. بعد از پاک کردن اینستاگرام نمی‌تونستم مثل قدیم رو چیزی تمرکز کنم، می‌خواستم کتاب بخونم ولی نمی‌تونستم یک صفحه کتابو پشت سرهم بخونم. وسطش حواسم پرت میشد به یه خاطره مربوط به دبیرستان و متوجه می‌شدم که ده دیقه‌ست رو یه پاراگراف گیر کردم.
دوری از اینستاگرام ماه اول برام سخت بود. بی‌دلیل قفل گوشی رو باز میکردم و می‌بستم. از تو کلافه بودم. میشه گفت کاملا خماری می‌کشیدم. ولی تحمل کردم. رفته رفته بهتر شد وضعم. تونستم راحتتر کتاب بخونم، چند ساعت رو یه کاری وقت بذارم بدون اینکه گوشی دستم بگیرم، وابستگیم به شبکه‌های اجتماعی رفته رفته کمتر شد. اواخر می‌دیدم که اینستا هم نمیرم و چیزی هم نمیشه. استوری دوستامو نمی‌بینم و آب از آب تکون نمی‌خوره. ویدیو ترند خنده‌دار روز رو نمی‌بینم و آسمون به زمین نمیاد. چرا قبلا این طوری فکر نمیکردم؟
وسطای ماه دوم به این فکر کردم که این دوری هم به نوعی بده. بصورت خودخواسته منزوی شدن هم خوب نیست. قضیه همون افراط و تفریطه. هر چیزی کنترل بشه خوبه. تصمیم گرفتم که برگردم ولی می‌دونستم که نباید مثل قبل دوباره به اکسپلورعادت کنم. تصمیمم رو تصحیح کردم. فقط با دسکتاپ اومدم اینستا و رو گوشی نصبش نکردم. خیلی از تصمیمم راضیم. روزی یک یا نهایتا دو بار، اونم اگه لپ‌تاپم روشن باشه، یه ربع چک می‌کنم اینستامو. هم از دوستام با خبر میشم، هم به عادت بد قبلی برنمی‌گردم.
+قالب رو از صفر، دوباره نوشتم.
يكشنبه, ۲۴ بهمن ۱۴۰۰، ۱۰:۳۱ ب.ظ
تا نظر تا الان نوشتن
فقط یه پیج فیک دارم که صرفا آدما و موضوعات خاصی که دوست دارم(دوستام اینجا نیستن البته) رو دنبال می‌کنم، اونم فقط از طریق نسخه وب میرم که بخاطر هنگی زیادش، حوصلم رو سر میبره و نمیذاره زیاد وقتمو تلف کنم توش. =)
هر شب تجربه اون روزم رو مینوشتم. 21 شب.
بعدش با استفاده از یکی از آپشنای گوشیم (سامسونگه) محدودیت گذاشتم برا اپلیکیشنام، مخصوصا توییتر و اینستا. روزی بیشتر از 2 ساعت توییتر رو میگشتم و میخوندم و توییت میکردم، ولی به همون نیم ساعت پایبند بودم و محدودیت رو رعایت میکردم. ولی اینستاگرامم رو نه، بخاطر پیج ورزشم بهونه داشتم که هی محدودیت رو بیشتر کنم.
روزی نیم ساعت توییتر تبدیل شد روزی 20 دقیقه، بعد 10 دقیقه و بعد جذابیتی برام نداشت، با اینکه محدودیت رو کمتر نکردم. و در نهایت اپ رو پاک کردم و ماهی یکی دو بار بهش سر میزنم.
اینستاگرامم هم که بهونه پیج ورزشم رو داشتم، با دستور پزشکم که گفت دیگه نباید ورزش کنم، متوجه شدم دارم هی استوری ها و پست ها رو میبینم و وقت زیادی ازم میبره (من هیچوقت تو اکسپلور نچرخیدم، جدی میگم :)) ولی پیج های زیادی رو دنبال میکردم و این خودش کمک میکرد پست و استوری کم نیارم). در نهایت پاکش کردم. پاکش کردم که به تمرکز و زندگیم برسم و امیدوارم برسم :))
*. ببخشید طولانی شد.