ولی من چندان این آرزو رو دوست ندارم. نه که علاقه داشته باشما به غم، نه. بحث علاقه نیست. حرفم وجود یا عدم وجود غمه. بقول سعدی "گنچ و مار و گل و خار و غم و شادی به همند". نبود غم یا حتی غم ندیدن، شادی رو بی‌معنی می‌کنه. مثال دیگه‌ای که همیشه گوش ذهنمه، انیمیشن عمیق Inside out عه. چقدر خوب و دقیق نیاز ما به وجود غم رو نشون داد. من یه آرزوی دیگه دوست دارم بکنم

خدایا، تو سال جدید توانایی تحمل، هندل، رویارویی، سازش، پذیرش، کنترل غم رو بهمون بده.