پیاده میام خونه . وسط راه ی سری پسر بچه رو می بینم ک دارن فوتبال بازی می کنن . نمی دونین چقدر آرزو می کردم توپ شون بیاد نزدیک من باهاش ی حرکت خفن بزنم ولی متاسفانه نیومد . از کنار یکی شون ک رد میشدم ،شنیدم ک داشت با احساس می خوند :
غم دنیا ست ، اون بره و ترکت کنه
هیچ کسم نباشه که درکت کنه
خیلی وقته که دیگه خبری از فری استایل و داریوش و گزارش و آقا مصطفی و..... نیست :(((((((
چرا زندگی داره یکنواخت میشه؟ l:
تشنه ام به، جرعه ای هیجان D: