دختر بیخیال و بی قید و آزاد بود و موهاشم باد پخش می کرد رو صورتشو و پسر هم دستو حلقه کرده بود دور کمر دختر و با نگرانی ب ماشین ها نگاه می کرد و میخواست حسابی محافظت کنه. داشتن از خیابون رد می شدن. بادم میومد
شبم بود و هوا بهاری بود و خیابونه هم از خیابون های مورد علاقه ی من بود. این قشنگ ترین صحنه ی اینجوری ای بود ک تو عمرم دیدم

نرگس یه جوری فضا سازی میکنه آدم دلش میخواد اونجا میبود :) البته اگه یهویی نمیگفت مطمئنا ملموس تر بیان میکرد.
غم رو بیخیال زل میزدین به حس اشون، حتی اونچه از دور نمایان بود..

حیف که از همای بدم میاد

این آهنگ.. صدای همای مخصوصا تو این آهنگ و همین یه تیکه.. با این فضا. هومم... خوبین؟

+ با هلما هم موافقم:)

هیچی, یه نفس عمیق بکشید همین :)

چون نمیخایید فرقی احساس کنید.

جدیدا خیلی قاطع حرف میزنم :)) و این فک نکنم جالب باشه.

نمیدونم گفتم که قاطع میگم و جالب نیست و احتمالا یکم که بگذره تبدیل میشه به قضاوت. و این خیلی خیلی بده.
ولی بعد نفس عمیق یکم تفاوت باید ایجاد شه..
میدونید حس میکنم شما خواسته اتون از اون صحنه دقیقا مطابق با آهنگ همای بوده و برا همین براتون جذاب شده و تبدیل شده به پست و چون شما به خواسته اتون رسیدین تلاشی برا فرق داشتن و عوض کردن حالتون نمیکنین و میخایید همون حس رو داشته باشین :)

حالا میخایید یا نه؟؟

فکر نه حس.
خوبه :)

اوکی پس میخایید و ایشالا میتونید :)

اوکی دا یاخجی که اوجور دیری :)
من دعا میکنم بشه...

یه بارم رفته بودیم ساحل با بچه ها... خلوت بود... یه ظهر نمناک آخر اسفندی... یه زوج جوون چندمتر اون طرف تر ایستاده بودن. آسمون نقره ای. دریا نقره ای و مواج. هوایی که بارونی نبود اما بوی بارون و دریا داشت. ماسه های تر. یه زوج جوون چند متر اون طرف تر ایستاده بودن. رو به روی هم. دست مرد دور کمر خانوم. پیشونیاشون جفت هم. حرف میزدن و آروم تاب می خوردن. قشنگ بود. لبخند زدم. صدای مرغابیا و بیقراری موجا می پیچید تو گوشم. آروم زیر لب زمزمه کردم: الهی این عشق تا ابد بمونه...

ببخشید طولانی شد ولی اون فضا رو نمیشد خشک و خالی توصیف کرد. تنها صحنه ی عاشقانه و بهتر بگم آرومِ عاشقانه ای که دیدم همون بود. قشنگ بود... دیدن عشق قشنگه :)