چه قدر خوب بود این اپ شدن های تند به تند：)

اینبار راضی نیستم که با دیدن عنوان پیشگوئی کردم و درست از آب دراومد، عادت کرده بودیم به این روال.

آدم نمیدونه بگه چه خوب یا چه بد :)

دقیقا از دیدن پست تون اونقدر ناراحت شدم که مثلا تصور کنین:
بری بلاگ یه دوست خوب و ببینی نوشته که دیگه قرار نیست چیزی بنویسه

نمیدونم چرا
ولی دقیقا دقیقا همین حس رو دارم

با هلما موافقم. من هم عادت کرده بودم.

اونکه صد در صد :)) اخه برای من روال نوشته هاتون شبیه اسمون بود با کلی ستاره این منظره خیلی شگفت انگیزو دوست داشتنیه و ادم هی منتظره شب بشه تا زل بزنه به اسمون اما فکر به اینکه نور این ستاره ها با ساعت ها تاخیر به زمین میرسه یه جور حس نگاه کردن به گذشته رو داره :) از لحاظ مورد اول میگم چه بد و از لحاظ مورد دوم میگم چه خوب ;)

خوشحالم اینو میشنوم ^_^ بله کاملا مطمئنم حقیقتو در مورد وبلاگتون و روال این چند وقت گفتم :))
خواهش میکنم :)))

الان ک بیشتر فکر میکنم, دلم واسه پست های قبل روال ساعت ۸ هم تنگ شده حتی!:)