به فکر کودکی هستم که اگر زنده مونده باشه, از این به بعد هر سال تو روز تاریخ تولدش, خونه ش یک بار دیگه ویران میشه....

خیلی بد بود
خیلــــی..

دیدین یه صحنه هایی، یه حرفی، یه لحظه ای حس میکنی تکراریه؟؟ الان دقیقا برا من همین شکلیه، انگار این پست اونم اینجا قبلا دیدم. یه ترسی داره :|
اصلا هم به اینکه عکس رو قبل اینجا گذاشتنتون هم دیدم نداره. :(

اسمش گویای همه چیزه: مسکن «مهر»...

تقابل مرگ وزندگی...

دیشب یه جا خوندم که ساختمونی که خوب ساخته شده باشه لزوما اینطوری نیست که تو زلزله هفت و هشت ریشتری نریزه. بلکه اینطوریه که مهلت میده بتونی فرار کنی و تا یه حدی تاب میاره.
حالا نمیدونم چقدر راسته این جمله، ولی چیزی که من از عکسای مسکن مهر دیدم، سقف و کف و ستون هاشون تا حد خوبی سالم بودن. ساختمون های کناری هم اگه روشون زوم کنی دیوار های خارجی و پنجره هاشون مثل این آسیب دیده. ولی کوچیک ترن و وقتی ارتفاع یه سازه کمه، کمتر آسیب میبینه قاعدتا دیگه نه؟ ارتفاعش کمتره به پی نزدیک تره. :-؟

بنابراین به نظرم خیلی نمیشه بهشون تاخت. از ساختمون های خصوصی ساز کناریشون بدتر یا بهتر نیستن.

+چیزی که در مورد این عکس برای من جالبه اینه که همه فرض می کنن تولده. شاید جشن عقد بوده خب. شاید حتی تولد هفته پیش بوده بچه شون مث دختر خاله ما اصرار کرده تزییناتش بمونه تا ماه بعد.

الان یه سری عکس دیگه دیدم و نظرم در مورد مسکن مهر موجود در عکس عوض شد.
:/
حرفمو پس میگیرم.

یعنی هیچ کلمه ای گویای حس درونیم نیست......

شهر بزرگ است تنم
غم طرفی
من طرفی