این حرفت رو باید قاب بگیرن بزنن بالای دادگاه اختلاف و خانواده حتی. :-|

حرف نمی زنیم چون شنونده خوب کم پیدا میشه... خیلی خیلی کم.

پس رامین بیا بشینیم با هم حرف بزنیم ببینیم علت این راکدبازی‌های تو چیه :))

میام کامنتِ جدی بزارم که کامنت مترسک رو می بینم کلا همه چی می پره:))
منم با مترسک موافقم:)

چون درست حرف زدن رو بلد نیستیم.

آقای مجتبی راست می‌گن.

اگه الکیش‌و می‌خواین خوب :) راستکیش ام نخواین. :)

یه چیزی بگم ؟
راستش من زیاد اینجا نیومده بودم برای همین خیلی شما رو نمیشناسم . فکر کنم الان باید سعی کنم بیشتر بخونمتون .
اما آی خودم های وبلاگتون رو دوست دارم :)
+ ببخشید پر حرفی کردم .

سلام و متشکرم :)
بله ، متوجه منظورتون میشم . امیدوارم اگه مشکلی هست رفع بشه و فقط خاطرات خوب و شیرین براتون یادآوری بشه :))
اما بهتون اطمینان میدم که از مخاطبهای قدیمی شما نیستم . قبلا گذری چندبار از بقیه وبلاگها سر زده بودم اما فکر نکنم قبل از اون پست دعا کنید( اسمش همین بود؟) هیچ‌ پیامی داده باشم و اینکه خب قطعا نمیخوام باعث ناراحتی شما بشم .
اسم رو عوض کنم خوبه ؟ مثلا بشه *** هووممم ؟؟

+ الان سه ستاره شما رو در لحظه یاد چی میندازه ؟ درجه های نظامی یا دانشجوی ستاره دار یا هتل و باقی موارد سه ستاره و پنج ستاره و ...؟؟
باشه به روم نیارین. خودم میدونم شوخی بی مزه ای بود ... خب حرف از خاطرات ناخوشایند زدین ،، حس کردم باعث ناراحتی شدم :(

سلام بر شما و حالتون خوب ان شاءالله :)
عِه... چه جالب. واقعا داشتیم برنامه ای با این اسم !؟

+ درباره موضوع این پست یه چیزی بگم؟
اینی که میگم اصلا خوب نیست و نمیدونم هم دلیلش چیه،، اما انگار هر چی رابطه ها نزدیکتر باشه،، حرف زدنِ سخت تر میشه. منظورم همیشه و همه آدما نیستا اما به نظرم خیلی وقتها اینطوریه . نمیدونم، شاید هم هر جا توقع و انتظار کمتر باشه راحت تر میشه حرف زد چون بیشتر میتونیم حق رو به طرف مقابل بدیم و جبهه نگیریم اما تو رابطه های نزدیک این شرایط مهیا نیست .

+ چقدر حرف زدم، ببخشید :)