از بچگی معتقد بودم جمله "ادب از که آموختی؟ از بی‌ادبان" ناقصه. آدم باید رفتار درست رو هم ببینه تا یاد بگیره چی درسته چی غلط. انگاری از یکی بپرسی امروز چند شنبه‌ست و اون بگه دوشنبه نیست. صرفا با شنیدن این جواب که در عین حال درسته، حقیقت رو میشه فهمید؟ نه. پس چه فایده داره؟
همیشه تعداد راه‌های نادرست زیاده و جواب درست فقط یه دونه‌ست. به نظرم این ضرب‌المثل باید بشه
چه خوبه که چراغ این‌جا روشنه.