در آزمایشی از تعدادی موش آزمایشگاهی استفاده شد. موش‌ها را به دو دسته مساوی تقسیم کردند. ابتدا دسته اول را درون ظرف آبی رها کردند بطوری که مجبور باشند برای جلوگیری از غرق شدن خود دائماً دست و پا بزنند تا زمانی که به علت خستگی دست از تلاش برداشته و غرق شوند. اولین موش ۱۷ دقیقه پس از به آب افتادن توانایی دست و پا زدن خود را از دست داده و غرق شد. سایر موش‌ها نیز یکی پس از دیگری چند دقیقه بعد به همین ترتیب به قعر آب فرو رفتند.
سپس این آزمایش را با دسته دوم تکرار کردند با این تفاوت که قبل از زمان غرق شدن اولین موش در آزمایش قبلی یعنی ۱۷ دقیقه، آب ظرف را تخلیه کرده و و موش‌ها از غرق شدن نجات یافتند و آنها را به محل خود برگرداندند. مدتی بعد این آزمایش را با دسته اخیر تکرار کردند. این مدت به گونه ای تنظیم شده بود که موش‌ها ضمن رفع خستگی آزمایش قبل، خاطره تجربه گذشته را فراموش نکرده باشند.
پس از به آب انداختن آنها زمان را اندازه گرفتند نتیجه غیر منتظره بود. اولین موش پس از ۲۶ ساعت (۲۶ دقیقه نه) دست از تلاش برداشت! به عبارت دیگر توانایی مقابله آنان به علت تجربه امیدبخش قبلی به نحو چشم‌گیری افزایش یافته بود. پس
با کامنت اول خیلی موافقم...
...
حالا اخرش آب رو تخلیه کردن؟
طفلی گناه داشته!
اینترنته دیگه :|
یاد یه کلیپی افتادم که تو اینستاگرام دیدم. اینقدر ناراحت شدم که حد نداشت. موضوع درمورد صحبت یک آخوند به اسم ایت االه شیرازی بود که درمورد انواع حیوانات حرف میزد و میگفت یک حَیَوان هم داریم به اسم زن , که برای اینکه مردا نترسن شکل ظاهری آدم رو دارن :|
واقعا بعد دیدن این کلیپ داشتم دیوونه میشدم و اصلا یه وضعی:|
اینجور مواقع هم فقط زورم میرسه ک برای مامان بفرستم اونم مثل من فکر میکنه و یکم اروم میشم :)))
مامان گفت که این کلیپ رو دیده و اصلش این نیست و قبل و بعدش رو حذف کردن. برام فرستاد دیدم. اصلا موضوع یه چیز دیگه بود.
اقاهه داشت میگفت که تو یه کتاب که نمیدونم اسمش چی بود اینطوری نوشته که بده مثلا :)))