تو نمی‌تونی از آدما انتظار داشته باشی بیشتر اون‌قدری که تو به خودت احترام می‌ذاری، به تو احترام بذارن

نوشته بود همه میرن تراپی، بغیر از اونی که باید.

خیلی تلاش می‌کنم صفات خوبمو نگه دارم و از داشتن‌شون یا انجام دادن‌شون پشیمون نشم. ولی بعضا نمیشه. ، نامحسوس بد شدم، طوری که عادیشه رَوندم.

ویدیوی تولد دختر دستمال‌فروش رو دیدم. یه ویدیو چقدر می‌تونه آدمو تحت تاثیر قرار بده؟

یکی از سخت‌ترین کارها تو دنیا، عمل کردن به حرفاییه که به بقیه میزنی

من دیرتر از حالت نرمال به تُن صدای بقیه عادت می‌کنم (حتی اینجا هم گفته بودم. سال 94. هشت سال پیش!). ولی برام جالبه که وقتی به صدایی عادت می‌کنم، با سرعت بالا می‌تونم صداشو گوش کنم. مثلا من اونقدر ویدیوهای Maximilian Schwarzmüller رو دیدم که بعضا ویدیوهاشو 1.5x نگاه می‌کنم. اونایی که قبلا دیدم رو هم 2x نگاه می‌کنم. 

یه بازی آنلاین (وبسایت) که من خودم قبلا خیلی بازیش کردم (تو گوشی‌های جاوا) bloxorz. فکر کنم برای گوشی هم هست

نصف انرژی روزانه‌ام صرف این میشه چطور به آدمای نزدیکم بگم حوصله و انرژی ندارم. نصف دیگه‌اش هم صرف ماسک زدن و خوب جلوه دادنم جلوی آدمای غیر نزدیک

هرکاری می‌خوام بکنم نیازمند پوله. هر چیزی دلم می‌خواد، گرونه. وقتی قیمت یه چیزیو نگاه می‌کنم، به میلیونه. درآمدم ولی به ریاله. اونم اگه به موقع بدن. بعد میگن تو لحظه زندگی کن و لذت ببر.

ای رامین!

ای خودم!

Be very careful when you decide to help someone who is broken. Because helping someone who is broken is like trying to save a bird. If you fail, the bird will eventually die. but if you succeed, the bird will eventually fly away and never return.

When the heart gets too heavy with pain, people don't cry. They become silent. Completely silent.

دلتنگ خودمم و انگار زنده به گورم

آرزوم اینه که این بار زنده بمونم

از اینکه دوستای صمیمیم خبرای خوبشونو نمیان بهم بگن

+ (من) خدا لعنتش کنه.

- فوش مشتی بده اینا چیه 😂

+ نمی‌خوام بخاطر این حمال، آدم دیگه‌ای بشم.

تولد فرهاده. می‌خوام برم بهش تبریک بگم. واتساپو باز می‌کنم. چتشو پیدا می‌کنم. چشم میفته به آخرین چت. 3 سال پیش تولدشو تبریک گفتم و اونم تشکر کرده. میرم بالاتر. تاریخ میره 4 سال قبل. عید فلانو تبریک گفتم بهش. تشکر کرده. تلگرامو باز می‌کنم. داستان باز همینه. این روندیه که دوستی‌های من تموم میشه. این روند یک طرفه بودن رو دوست ندارم. هیچکس دوست نداره. تصمیم گرفتم امسال تولدشو

نوشت می‌خوای در موردش حرف بزنیم؟

گفتم آره.

گفت گوشام واسه تو.

دو نکته در مورد هایده هست که برام خیلی جالبه 

- کی بغیر از هایده می‌تونه از اول تا آخر یه قطعه، به مخاطبش بگه اندازه گاو هیچی حالیت نیست؟ بزرگوار تو قطعه سیاه چشمون به زیباترین شکل ممکن میگه "بازم دست تو تو دستم، می‌خوام بگیرم حالیت تیست". بعد بصورت اکووار هم ادامه میده که "حالیت نیست حالیت نیست حالیت نیست". تاکید می‌کنه. 

- اشتباهی که موقع خوندن قطعه سوغاتی انجام داده و همین طوری مونده و به همون شکل تبدیل به یکی از قشنگ‌ترین آهنگا شده. هایده بجای اینکه بخونه "واسه کبوترای عشق، دست کی دونه بپاشه؟" خوندن "دست کبوترای عشق، واسه کی دونه بپاشه؟". حتی بقیه خوانندگانی که این قطعه رو بازخوانی کردن معمولا همین اشتباه رو تکرار کردن.

دوست خوبم، وحشی بافقی میگه

توان با شوق کوهی را زجا کند

فسرده خار نتواند ز پا کند