ب تقویمم نگا میکنم
29 آذر
جلوش ی جمله نوشتم :
"روزی که محیط بیضی رو پیدا کردم"
اول دبیرستان میخوندم . ذوق و شوقی وصف نشدنی تو وجودم بود بخاطر این موضوع . همیشه تو جیبم ی کپی شو داشتم . ب هرکسی ک میدیدم نشونش میدادم. چ کسی ک معلم ریاضی بود چ کسی ک از ریاضی متنفر بود . هیچکس حرف منو باور نمیکرد ولی ناامید نمیشدم . رفتم خانه ریاضیات استان . ازشون وقت ملاقات خواستم . بهم دادن . رفتم . همشون استاد پیشکسوت ریاضی بودن . نتونستن واسه روشم ایراد پیدا کنن . نهایتا بهم گفتن :
" خیلی تر تمیز و شیک نوشتی"
فحش میدادن بهتر بود . میخواستم داد بزنم " من نیومد اینجا ک نحوه تایپ کردنو ب رختون ب کشم . چرا ب حرفای من گوش نمیدین ؟" ولی نتوستم . سنم خیلی کم بود . از اون اتفاق ب بعد دیگه ذوق و شوق گذشته رو نداشتم . بیخیالش شدم دیگه ولی هیچ وقت فراموشش نمی کنم . نظر دیگران برام دیگه مهم نبود . چون خودم ایمان دارم ک من تو این تاریخ این کارو انجام داد ، تو تقویمم ، تو 29 آذر نوشتم:
"روزی ک محیط بیضی رو پیدا کردم"
